Emanciperen kun je leren voert een pleidooi voor emancipatie en empowerment. Maatschappelijke discussies over gevoelige thema's verzanden vaak in gepolariseerde situaties. Gunter Bombaerts vertrekt evenwel van de positieve boodschap dat eraltijd en overal een mogelijkheid is om kracht en macht op te bouwen. Samen met de betrokken actoren kun je immers een groep creëren op zo'n manier dat de uitdagingen hanteerbaar worden en de tegenstellingen kleiner. Dit kan bijvoorbeeld door de groep anders samen te stellen, de cultuur van de groep te veranderen of de betekenissen die de groep gebruikt aan te passen. Dit inzicht wordt toegepast binnen emancipatie en empowerment en concreet geïllustreerd vanuit vier situaties: kinderen in armoede in de jeugdbeweging, 50-plussers op de werkvloer, inspraak in beslissingen over kernafval en het hoofddoekendebat op school. Voor elk van de vier voorbeelden wordt een centrale stelling uitgewerkt als illustratie van de theorie. Jeugdbewegingen kunnen emancipatorisch zijn, maar dit is erg precair en daarom moeten ze realistisch zijn over wat ze doen en kunnen. Arbeid kan voor alle 50-plussers empowerend zijn als de arbeidsmarkt durft in te zetten op de krachten van deze groep die ontgrijst en steeds vitaler wordt. Burgerparticipatie over kernafval kan emancipatorisch zijn met kritische tegenexpertise en een procesbegeleider. Als jongeren de ruimte krijgen om via een hoofddoek hun meervoudige identiteit vorm te geven, kunnen zij mogelijk een antwoord bieden op de breed verspreide vrees voor moslimextremisme.